Sucupira

Sucupira (Bowdichia spp.)
Cutiuba, Sapupira, Arenillo, Tatabu, Macaniba. 

Pochodzenie:

Drzewa zasiedlają Amerykę Środkową- od Belize i Gwatemali po Panamę, oraz Amerykę Południową- w Andach, na Nizinie Orinoko i Wyżynie Gujańskiej (Wenezuela, Ekwador i Gujana Francuska), w dorzeczu Amazonki (Brazylia) oraz na Równinie Paragwajsko- Argentyńskiej. Gatunek ten występuje w wielu typach lasów- nizinnych i górskich wilgotnych lasach równikowych, w lasach podzwrotnikowych oraz w suchych lasach międzyzwrotnikowych.
Pokrój drzewa:

Drzewa wytwarzają proste, najczęściej cylindryczne, wysoko ugałęzione pnie (gałęzie pojawiają się na wysokości 15-20 m). Dojrzałe rośliny mogą osiągać wysokość dochodzącą do 35 m, przy średnicy w odziomku około 60 cm. Pnie pokrywa stosunkowo cienka, gładka kora, zawierająca naturalny lateks.
Typ struktury:

Rozpierzchłonaczyniowy, naczynia rozmieszczone pojedynczo lub w zgrupowaniach (po 2-3), widoczne gołym okiem.
Biel:

Wąski (szerokości od 2 do 4 cm), o barwie białawożółtej. 
Twardziel:

Świeżo przetarta ma cytrynowożółtą barwę. Pod wpływem czynników atmosferycznych, miedzy innymi promieniowania słonecznego, intensywnie ciemnieje i przyjmuje kolor od żółtobrązowego do ciemnobrązowego.
Zapach:

Nie wydziela charakterystycznego zapachu.
Rysunek:

W drewnie tym występuje pasiasty skręt włókien, który urozmaica rysunek na przekroju promieniowym. Pasy ze skręconymi włóknami są szerokie (2-3 cm). Przyrosty roczne na przekroju poprzecznym są bardzo słabo odróżnialne lub w ogóle niewidoczne. Rozmieszczone na przekroju poprzecznym duże naczynia wypełnione wcistkami widoczne są w postaci jaśniejszych (żółtych) plamek. Widoczność tę ułatwia otaczający ją miękisz paratrachealny wokół naczyniowy i słabo rozbudowany miękisz skrzydełkowy. Na przekrojach wzdłużnych naczynia zauważalne są w postaci drobnych, ciemniejszych wgłębień. Niewielkie i niejednorodne promienie drzewne widoczne są tylko na przekroju promieniowym.
Typowe Wady:

Pasiasty skręt włókien.
Właściwości drewna Sucupira:

Według sześciostopniowej skali gęstości , jest to drewno ciężkie (klasa II). Drewno charakteryzuje się małą wilgotnością punktu nasycenia włókien (20%) oraz stosunkowo małymi wartościami skurczów. Według klasyfikacji Monnina, sucupira należy do drewna mało kurczliwego, o małej skłonności do paczenia się. Duża gęstość drewna wpływa korzystnie na jego właściwości mechaniczne. Średnia wytrzymałość na ściskanie wzdłuż włókien wynosi średnio 78 MPa. Również wytrzymałość na zgniatanie statyczne jest duża 109 MPa. Omawiane drewno charakteryzuje również duży moduł sprężystości.
Gatunki podobne:

Pod względem wizualnym Iroko Milicia excelsa. Pod względem parametrów wytrzymałościowych Jatoba.
Suszenie:

Suszenie tego drewna jest trudne, przebiega wolno, z dużym ryzykiem powstawania pęknięć i odkształceń.
Obróbka:

W obróbce ręcznej i maszynowej należy stosować wysokiej jakości narzędzia, które ze względu na znaczny opór skrawania wymagają częstego ostrzenia. Uzyskiwane powierzchnie rzazów są gładkie, podobnie jak struganie i frezowanie. Jest to również dobry materiał do toczenia. Pył powstający w trakcie przecierania drewna okrągłego ( z korą) może wywoływać reakcje alergiczne.
Łączenie:

Łączenia za pomocą gwoździ i wkrętów są bardzo trwałe, wymagają jednak uprzednich nawierceń ze względu na dużą twardość drewna i niebezpieczeństwo jego rozłupania.
Wykończenie:

Jednolita, zwarta struktura drewna pozwala na bardzo dokładne wykańczanie elementów (szlifowanie, polerowanie), dające lśniące powierzchnie.
Zastosowanie:

forniry, meble, podłogi, elementy wyposażenia wnętrz, wysokiej jakości wyroby stolarskie

Dostępność
28mm - KD - SE obrzynana - kl. FAS