Fornir Ipe (Lapacho)

Ipe: (Tabebuia spp.)
Lapacho
Pochodzenie:

Drzewa okoume rosną w zachodniej Afryce równikowej. Stanowiska tej rośliny występują przede wszystkim w zachodnim i centralnym Gabonie i na znacznie mniejszych obszarach w sąsiednich krajach takich jak: Kamerun, Kongo, Gwinea równikowa. Preferowane zbiorowiska to przede wszystkim lasy deszczowe w głębi lądu, gdzie na 1 hektar może rosnąć nawet 40-50 drzew. Okoume występują też w lasach galeriowych i na sawannach.
Pokrój drzewa:

Drzewa okoume wytwarzają proste, cylindryczne, wysoko ugałęzione pnie, z deskowatymi napływami korzeniowymi, sięgającymi 3 m wysokości. W wieku rębnym (ok. 50 lat) roślina ma około 25 m wysokości i średnicę w odziomku (nie licząc napływów korzeniowych) 80-90 cm. Największe okazy mogą liczyć 35-40 m wysokości, a nawet 60 m, przy średnicy w odziomku ponad 2 m.
Typ struktury:

Rozpierzchłonaczyniowy, naczynia rozmieszczone są równomiernie, pojedynczo lub w promieniowych zgrupowaniach. Średnica naczyń wynosi od 0,07 do 0,57 mm.
Biel:

Wąski, (2-5 cm), jasny, o barwie białej, z różowawym odcieniem. 
Twardziel:

Ciemniejsza od drewna bielu, przybiera barwę od różowej do jasnoczerwonobrunatnej (wielu znawców okoume, określa jej kolor jako łososiowy). Pod wpływem bezpośredniego działania światła i zachodzących procesów utleniania twardziel wyraźnie ciemnieje.
Zapach:

Drewno Ipe nie wydziela żadnego nieprzyjemnego zapachu.
Rysunek:

Na wszystkich przekrojach widoczne są „gołym” okiem, równomiernie rozmieszczone naczynia, które wypełnione są żółtozieloną substancją organiczną, zwaną ipeiną, przybierającą, po wysuszeniu postać zbitego proszku. Jaśniejsza barwa naczyń wyróżnia je na ciemniejszym tle. Naczynia otoczone są miękiszem paratrachealnym we wszystkich formach- od ubogiego do skrzydełkowo- smugowego. Występuje również miękisz wstęgowy, tworzący styczne pasma. Drobne, jednorodne promienie drzewne widoczne są tylko na przekroju promieniowym. Rysunek drewna na wspomnianym przekroju wzbogaca również pasiasty skręt włókien. „Pasy” są zwykle słabo zarysowane i drobne. W drewnie ipe obecna jest budowa piętrowa, jednak makroskopowo słabo widoczna. Dodatkowo na przekroju stycznym i promieniowym widoczne są wtrącenia mineralne wyglądające jak połyskujący brokat. 
Typowe Wady:

Pasiasty skręt włókien, wtrącenia mineralne, spękania powierzchniowe.
Właściwości drewna Ipe:

Według sześciostopniowej skali gęstości, ipe to drewno bardzo ciężkie (klasa I). Omawiana drewno charakteryzuje się mała wilgotnością punktu nasycenia włókien (około 20%). Mimo dużej gęstości ipe należy do grupy drewna o dobrej stabilności wymiarowej. Zapewnia ją mała anizotropia, czyli różnica między wartością skurczu w kierunku stycznym i promieniowym. Według klasyfikacji Monnina, na podstawie średniego skurczu objętościowego omawiane drewno zalicza się do mało lub średniokurczliwego. Z dużą gęstością drewna ipe związane są bardzo dobre właściwości mechaniczne i techniczne. Średni moduł sprężystości wynosi około 19 Gpa. Na uwagę zasługuje też duża wytrzymałość na rozciąganie wzdłuż włókien i udarność.
Gatunki podobne:

Cumaru, Gwajak.
Suszenie:

Drewno suszy się wolno, ale bez tendencji do powstawania wad absorpcyjnych.
Obróbka:

Znaczna gęstość tego drewna utrudnia obróbkę, szczególnie narzędziami ręcznymi. Dobierane narzędzia powinny być odpowiednio twarde i wytrzymałe, o małych kątach natarcia, niemal takie jak do obróbki metali. Dzięki naturalnej zawartości substancji tłuszczowych dobrze przestrugana tarcica daje błyszczące, gładkie powierzchnie , które połyskując, wyglądają jakby były lekko naoliwione. Pył powstający podczas obróbki drewna może wywoływać problemy dermatologiczne.
Łączenie:

Ze względu na niespotykaną twardość, drewno to wymaga nawiercania otworów pod wbijane gwoździe i wkręcane wkręty. Zawartość substancji oleistych osłabia siły adhezji niektórych rodzajów klejów i tym samym utrudnia proces klejenia.- zaleca się stosowanie klejów poliuretanowych. 
Wykończenie:

Zawartość substancji niestrukturalnych powoduje, że pod wpływem środków malarsko- lakierniczych mogą się one przemieszczać w drewnie i wchodzić z nim w reakcje chemiczne. Jest to szczególnie wyraźne zjawisko w przypadku stosowania lakierów o odczynie zasadowym. W wyniku reakcji z takim lakierem drewno ipe często przyjmuje odcień ciemnoczerwony. Ponadto zawarte w ipe substancje o charakterze antyutleniającym mogą powodować znaczne wydłużenie czasu schnięcia i utwardzania się powłok.
Zastosowanie:

Meble, podłogi, stolarka ogrodowa.

Dostępność
fornir - 0,6mm