Jatoba

Jatoba (Hymenaea courbaril)
Curbaril, Czereśnia brazylijska, Algarrobo, Jutabi, Jutai

 
Pochodzenie:

Jatoba jest drzewem o małych wymaganiach siedliskowych, preferującym tereny piaszczyste, niezalewane wodą. Rośnie w nizinnych i górskich lasach deszczowych, w okresowo wilgotnych lasach podzwrotnikowych, a także lasach galeriowych Ameryki południowej i Środkowej. Zasięg występowania tego gatunku ciągnie się od południowego Meksyku, poprzez panamę, Kolumbię, Wenezuelę, Gujanę, po Peru i Brazylię. Można go znaleźć także na niektórych wyspach Morza Karaibskiego. Występuje do wysokości 900 m n. p.m.
Pokrój drzewa:

Drzewa te osiągają wysokość 40 metrów. Pień maja prosty, cylindryczny z wysoko sięgającymi napływami korzeniowymi i średnicą do 1,5 m (niekiedy większą). Do wysokości 15 do 20 metrów pień pozbawiony jest gałęzi. Pokrywa go dość gładka, jasnobrązowa kora która dzięki znacznej zawartości terpenów i fenoli chroni roślinę przed różnymi mikroorganizmami.
Typ struktury:

Rozpierzchło naczyniowy, duże naczynia rozmieszczone głównie pojedynczo lub parami, widoczne gołym okiem, o średnicy od 0,07 do 0, 26 mm.
Biel:

Wąski (szerokość od 6 do 12 cm ), o barwie szarobrązowej. 
Twardziel:

Ma zróżnicowaną barwę, w zależności od środowiska wzrostu drzew, a po przetarciu, od bezpośredniego działania światła słonecznego, pod którego wpływem silnie ciemnieje. Barwa ta zmienia się od żółtobrązowej, przez czerwonobrązową, do ciemnobrązowej z ciemnobrązowymi pasmami do 1 cm.
Zapach:

Po wyschnięciu nie wydziela żadnego zapachu.
Rysunek:

Ma prosty lub lekko zawiły układ włókien. Przyrosty roczne są widoczne na wszystkich przekrojach dzięki obecności warstwy miękiszu terminalnego, kończącego każdy słój, widocznego w postaci jaśniejszych linii lub wąskich pasm. Naczynia na przekroju poprzecznym są dobrze widoczne dzięki obecności miękiszu drzewnego paratrachealnego skrzydełkowego, a niekiedy włókno naczyniowego. W drewnie tym brak budowy piętrowej.
Typowe Wady:

Zróżnicowanie kolorystyczne, wtrącenia mineralne widoczne jako białe plamy na przekroju stycznym.
Właściwości drewna Merbau:

Według sześciostopniowej skali gęstości, to drewno bardzo ciężkie. Średnia gęstość dla stanu powietrzno suchego wynosi 950 kg*m3 . Omawiane drewno charakteryzuje się małą wilgotnością punktu nasycenia włókien ok. 23%. Średni skurcz objętościowy wynosi niecałe 13%, co według klasyfikacji Monnina, oznacza drewno średnio kurczliwe. W praktyce jednak drewno Jatoba nie należy do stabilnych gatunków. Z dużą gęstością drewna związane są bardzo dobre właściwości mechaniczne, tym bardziej, że jest to drewno prosto włókniste. Na przykład jego średnia wytrzymałość na ściskanie wynosi 80 Mpa, wytrzymałość na zgniatanie statyczne 130 Mpa, a moduł sprężystości aż 17,9 Gpa.
Gatunki podobne:

Pod względem wyglądu oraz właściwości drewno Merbau, Kurupaya.
Suszenie:

Suszenie naturalne drewna jatoba przebiega wolno, przy niewielkich skłonnościach do pękania i paczenia się.
Obróbka:

Drewno jest twarde i stawia znaczny opór narzędziom skrawającym, powodując ich szybsze tępienie. Po dobrym przygotowaniu ostrzy gładkie połyskujące powierzchnie uzyskuje się już po struganiu. Krawędzie elementów nie odszczepują się , czemu sprzyja przeważnie prosty układ włókien.
Łączenie:

Do klejenia zaleca się stosowanie jedno lub dwuskładnikowych klejów poliuretanowych. Łączenie za pomocą gwoździ i wkrętów jest bardzo trwałe. Aby wykonać je prawidłowo powinno być poprzedzone nawierceniami w miejscach przyszłych łączników. 
Wykończenie:

Lakierowanie jest stosunkowo łatwe, zarówno produktami rozpuszczalnikowymi jak i wodorozcieńczalnymi. Olejowanie także nie sprawia żadnych trudności. 
Zastosowanie:

forniry, meble, podłogi, elementy wyposażenia wnętrz, wysokiej jakości wyroby stolarskie, schody, instrumenty muzyczne.

Dostępność
26mm - KD - SE obrzynana - 155mm fix - kl. FAS
52mm - KD - SE obrzynana - kl. FAS