Czereśnia amerykańska

Czereśnia Amerykańska

Pochodzenie: Ameryka Północna

Nazewnictwo:

polskie: czeremcha amerykańska, czereśnia amerykańska, czeremcha późna
angielskie: American cherry
francuskie: merisier d’Amerigue
niemieckie: Amerikanischer Kirchbaum
nazwy stosowane w innych krajach: w USA i Kanadzie- cherry, black cherry, mountain cherry, cabinett cherry, wild cherry, American black cherry

Dostępność
26mm - KD - SE obrzynana - kl. FAS PRIME
26mm - KD - SE obrzynana - kl. FAS
32mm - KD - SE obrzynana - kl. FAS PRIME
52mm - KD - SE obrzynana - kl. FAS PRIME
52mm - KD - SE obrzynana - kl. FAS
Występowanie:

Ojczyzna czereśni amerykańskiej (Prunus serotina) jest Ameryka Północna. Główny rejon występowania rozciąga się od zachodu Nowej Szkocji (Kanada) do centralnej Minnesoty (USA), po południowo-wschodnią część Teksasu i centralną część stanu Floryda. Prócz tego, wyspowo występuje w Meksyku, a nawet Gwatemali. Czereśnia amerykańska, zwana też późną, została sprowadzona do Europy w 1629 roku, a do Polski w 1813 roku. Gatunek ten był celowo wprowadzany przez leśników w lasach europejskich jako domieszka podszytu. Obecnie dość powszechnie występuje w naszych lasach. Drewno czereśni amerykańskiej rosnącej w Polsce, jak do tej pory nie znalazło zastosowania w przemyśle drzewnym. Czereśnia jest uważana za zbyt ekspansywny gatunek (który nie pozwala na swobodny wzrost naszym rodzimym drzewom) i w związku z tym jest przedwcześnie wycinana. 
Pokrój drzewa:

Czereśnia amerykańska w Ameryce Północnej osiąga wysokość nawet do 30 m. W optymalnym klimacie dla jej wzrostu (w Apallachach) średnia wysokość ukształtowanych drzew wynosi 24 m, a średnica odziomkowa ok. 60 cm. Drzewa nadają się do ścinania już w wieku 35- 40 lat, ale pełne wymiary osiągają w wieku ok. 100 lat. Niestety drzewa osiągają w naszym klimacie mniejsze rozmiary, a twardziel jest słabiej wybarwiona.
Typ struktury:

Rozpierzchłonaczyniowa do półpierścieniowonaczyniowej.
Biel:

Dość wąski ( o szerokość 2-4 cm) i ma kolor od białego do czerwono-brązowego (najczęściej jest kremowo- różowy).
Twardziel:

Tuż po ścięciu jest dość jasna, o czerwono-zielonkawym odcieniu. Pod wpływem światła słonecznego i tlenu zawartego w powietrzu ciemnieje do barwy czerwono-bordowej lub nawet głębokiej czerwieni.
Zapach:

Drewno przesuszone lub zelżałe nie ma żadnego charakterystycznego zapachu.
Rysunek:

W drewnie mogą wystąpić brązowo- czarne cętki- miejsca przecięcia drobnych pęcherzy gumożywiczych. Drewno jest na ogół prostowłókniste o zarysowanych przyrostach rocznych. Na przekroju promieniowym, widoczny jest drobny błyszcz. W drewnie brak budowy piętrowej.
Typowe Wady:

Wycieki gumożywiczne.
Właściwości fizyczne drewna Czereśnia Amerykańska :

Według sześciostopniowej skali, jest to drewno umiarkowanie lekkie (klasa IV). Średnia gęstość drewna w stanie powietrzno- suchym (drewno o wilgotności ok. 12%) wynosi ok. 580 kg/m³. według klasyfikacji Monina czeremcha amerykańska należy do drewna średnio kurczliwego- skurcz objętościowy wynosi średnio ok. 12,5 %. Anizotropia skurczu wynosi 1,9.
Właściwości mechaniczne drewna Czereśnia Amerykańska:

Prostowłókniste drewno czereśni amerykańskiej ma korzystne właściwości wytrzymałościowe, przy czym zwraca uwagę stosunkowo wysoka wytrzymałość na rozciąganie wzdłuż włókien, wynosząca średnio 125 MPa, oraz proporcjonalna do niej wytrzymałość na ściskanie wzdłuż włókien – średnio 59 MPa. Średnia na przekroju poprzecznym wynosi 57 MPa, a średni moduł sprężystości wzdłuż włókien oznaczony przy zginaniu statycznym ok. 13,5 GPa.
Twardość:

Drewno twardzieli zalicza się do odpornych na destrukcyjne działanie grzybów. Drewno bielu jest podatne na atak kołatka domowego. Chemiczne środki ochronne niezbyt dobrze penetrują i słabo zabezpieczają drewno twardzieli.
Suszenie:

Jest stosunkowo łatwe. Wysycha dość szybko, jednak przy zbyt gwałtownym przebiegu procesu może dojść do powstania pęknięć. Zalecane jest suszenie konwekcyjne w temperaturze 50-70°C, a po tym procesie, sezonowanie.
Obróbka:

Stosunkowo łatwe w obróbce ręcznej i maszynowej.
Szlifowanie:

Polerowanie i szlifowanie jest łatwe i pozwala na uzyskanie gładkich powierzchni dobrej jakości.
Łączenie:

Mocne połączenia uzyskuje się przy użyciu łączników metalowych (nie pęka przy wbijaniu gwoździ) i dobrze się klei. W styku z metalem wilgotne drewno przebarwia się na kolor sino- niebieski. Można stosować następujące kleje: poliuretanowo-epoksydowe, jednoskładnikowe i dwuskładnikowe poliuretanowe, hybrydowe.
Wykończenie:

Łatwe w lakierowaniu i bejcowaniu. Uzyskuje się wysokiej jakości powierzchnię, wizualnie podobną do drewna mahoniowego.
Zastosowanie:

Zalecane zastosowania w parkieciarstwie- W Europie coraz śmielej wykorzystuje się je do kompleksowego wykańczania wnętrz., na podłogi i schody, czemu sprzyja atrakcyjna barwa, dodatkowo pogłębiona przez wykończenie powłokami lakierniczymi. Na rynku krajowym drewno czereśni amerykańskiej dostępne jest przede wszystkim w postaci tarcicy, a także deszczułek posadzkowych, lamelek mozaiki oraz warstwowych elementów klejonych (paneli). W tych ostatnich, omawiane drewno stanowi górną warstwę użytkową widoczną w ułożonej podłodze.
Inne zastosowania- drewno czereśni z Ameryki Północnej należy do cenionych gatunków i znalazło zastosowanie w meblarstwie, stolarstwie i wyrobach artystycznych. Wykonuje się z niego meble, boazerie, drzwi, drewniane wykończenia ekskluzywnych jachtów, instrumenty muzyczne oraz elementy toczone i rzeźbione. Na początku XX wieku drewno czereśni stosowano również do wykańczania wagonów kolejowych. Na rynku jest dostępne w postaci kłód, tarcicy i fornirów. Popularność drewna czereśni w przemyśle meblarskim stale rośnie dzięki łatwości obróbki i zaletom estetycznym. W USA dobrej jakości drewno czereśni jest droższe od drewna dębowego.
Gatunki podobne:

Podobnymi gatunkami do omawianego drewna są między innymi: czeremcha pospolita, wiśnia wonna, wiśnia pospolita oraz wiśnia piłkowana. Podobieństwo to nie ogranicza się tylko do wyglądu, lecz dotyczy również właściwości fizycznych, mechanicznych i technologicznych.
Uwagi:

Drewno zawiera gumo-żywice. Większe wycieki mogą stanowić istotną wadę.
Ciekawostki:

Owoce czeremchy pojawiają się w sierpniu i wrześniu. Stanowią je małe, kuliste, czarno- czerwone, błyszczące pestkowce. Maja one cierpki, gorzkawy smak i z tego względu, choć jadalne, rzadko bywają spożywane przez ludzi. Stanowią natomiast przysmak dla ptaków. Częściej wykorzystywane są wyciągi z kory o właściwościach ściągających, rozgrzewających, napotnych i poprawiających trawienie. Zalecano ją w niestrawności na tle nerwicowym, zapaleniu żołądka i znużeniu w okresie rekonwalescencji. Być może równie ożywczo zadziała barwna podłoga wykonana z tego drewna.